Chansons Hommages PB

Chansons Hommages PB Zazie

BIENVENUE DANS L’UNIVERS DE ZAZIE Welkom in HET UNIVERSUM van ZazIe
Zo luidt de welkomsboodschap op haar website: zazieonline.com
Zazie is een Franse auteur-compositeur-interprète, lEEN singer-songwriter die al jarenlang de harten van vele mensen weet te veroveren met haar unieke stem en indrukwekkende liedjes. DOOR haar onnavolgbare stijl heeft Zazie zich in de afgelopen jaren opgewerkt tot een van de meest gerespecteerde en geliefde artiesten in Frankrijk.
De energieke ZAZIE spoort haar publiek aan: “Allez, hop!!” In het chanson SPEED
Isabelle Marie Anne de Truchis de Varennes, IS  geboren op 18 april 1964 in Boulogne-Billancourt, vlakbij Parijs.
Op school werd ze Isabelle IZA genoemd en IZA werd ZAZIE.
Het universum van zangeres ZAZIE laat zich het best uitleggen aan de hand van een beroemd boek in Frankrijk "Zazie dans le métro" van schrijver Raymond Queneau
Het boek, dat in 1959 werd gepubliceerd, vertelt het verhaal van een jong meisje genaamd Zazie dat wegloopt om Parijs te ontdekken, op zoek naar de metro.
In een interview met de VERMAARDE journalist Michel Drucker zegt ZAZIE
https://youtu.be/StZE4Xwpb8ADe
(ew 9,37) Je devrait avoir eu le profile de cette petite fille échappée bienveillante (lw 9,42)
Ik moet het profiel gehad hebben van dit ontsnapte goedgelovige meisje.
 
De kleinE ZAZIE UIT HET BOEK wordt op sleeptouw genomen door haar oom, Gabriel. Of is het Gabriella? Want het is niet duidelijk OF het een man of een vrouw is. Homosexualiteit en genderidentiteit staaN centraal in het boek
DAT ZIJN OOK terugkerendE thema’S in de muziek van ZAZIE, zoals in HET  chanson: ADAM ET YVES
 
Adam et Yve
NAAR AANLEIDING VAN HET POLITIEGEWELD IN DE VS TEGEN ONDER MEER GEORGE FLOYD EN JACOB BLAKE SCHREEF ZE HET NUMMER: COULEURS
Net als de schrijver Raymond Queneau houdt Zazie van woordSPELINGEN:
Citaat: (ew 0,08) “J’aime bien les jeu de mots, ca me viens assez naturellement” (lw 0,12)
IK HOU VAN WOORDPELINGEN, DIE KOMEN ALS VANZELF
https://fb.watch/i3KLXlMqsN/
Zo wordt “home sweet home”
Homme sweet homme
Dire ce qu’on pense … zeggen wat we denken, wordt zeggen wat we dansen: Dire ce qu’on danse
In haar grootste succes tot nu TOE "Je Suis Un Homme" klaagt ZAZIE de mens aan, die wild en onwetend zijn behoeften bevredigt ten koste van andere soorten op de wereld.
 

Chansons Hommages PB Mort Shuman

Van Brighton Beach in New York, via London en Parijs naar het dorpje Caudéran bij Bordeaux 
In the Songwritters Hall of Fame.
Zijn ouders waren Joods-Poolse vluchtelingen. Beiden geïnteresseerd in muziek en kunst.
 
Moeder Esther had een grote invloed. Al tijdens haar zwangerschap ging ze veel naar opera, zo zou Mort later schrijven in zijn levensverhaal getiteld "Mort on Mort".
 
Shuman componeerde onder andere
MARIES HER NAME voor Elvis Presley, 
SAVE THE LAST DANCE FOR ME voor Tbe Drifters
en
GET IT WHILE YOU CAN voor Janis Joplin
Jaren later tijdens een bezoek aan Parijs ontdekte Shuman Jacques Brel. Toen hij terugkeerde naar Amerika, nam hij een bundel Brel-platen mee, vertaalde er 30 in het Engels en creëerde de off-Broadway-musical 'Jacques Brel is Alive and Well and Living In Paris'. De show is een van de drie langstlopende off-Broadway-musicals in de geschiedenis.
Zo vertaalde Mort Shumans Brels chanson Amsterdam.
Later zou David Bowie Amsterdam zingen:., en hoe!!!
Shuman voelde zich aangetrokken tot Frankrijk, waar hij zich vestigde.
Hij had er inmiddels zijn grote voorbeeld Jacques Brel ontmoet.
Shuman begon zelf te zingen, op aandringen van Brel en met succes!
In de jaren '70 drong hij regelmatig door in de Franse hitparades.
Mort Shuman overleed in 1991, veel te jong, op 53 jarige leeftijd aan kanker.
Samen met Jacques Brel had hij ooit het chanson My Death geschreven.
Hij ligt begraven in zijn tweede vaderland, Frankrijk in het dorpje Caudéran bij Bordeaux, waar hij woonde.
Een jaar na zijn dood werd hij postuum toegelaten tot de Hall of Fame of Songwritters.
De tekst van één van zijn grootste werken, Le Lac Majeur, IS geschreven door Étienne Roda-Gil, tot dan toe de officiële tekstschrijver van Julien Clerc.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Chanson Hommages PB Maxime Le Forestier

Maxime Le Forestier 
Samen met zijn zus Catherine reisde hij in 1971 naar San Francisco.
Ze verbleven daar enkele weken in een blauwgeschilder huis (“une maison bleue”), midden in een hippiegemeenschap genaamd "Hunga Dunga".
Terug in Frankrijk besloot Maxime de bewoners te bedanken voor hun gastvrijheid door een lied aan hen op te dragen, genaamd :
“San Francisco”.
Deze hommage was in december 2022 te beluisteren op NPO5

Chansons Hommages PB Linda de Suza

Linda de Suza
Ze overleed op 28 december 2022 aan Covid 
President Rebelo de Sousa van Portugal omschreef haar als een icoon van de Portugese migratie naar Frankrijk.
Teolinda Joaquina de Sousa Lança, 
Als kind, amper vijf jaar oud, moest ze naar een internaat.  Het gezin telde 11 kinderen en leefde in armoede. Als tiener werd Linda mishandeld door haar vader.
Ze raakte op 20 jarige leeftijd zwanger. Een schande in die tijd. Ze werd verstoten door de familie.
Reddeloos emigreerde ze 1970 op 22 jarige leeftijd naar Frankrijk met haar kind in haar armen en een kartonnen koffer. Ze zingt erover in 
Valise en carton
In 1984  verscheen er een gelijknamig boek van haar hand, waarin ze haar leven beschrijft. Het zou later verfilmd worden.
Eind jaren ’60 begin ‘70 kende één van de grootste migratiegolven van Portugal naar Frankrijk. Circa 700.000 vluchtelingen door het strenge dictatoriale regime van de toenmalige President Salazar.
Het Frankrijk van Pompidou nam de vluchtelingen op.
Aangekomen in Frankrijk werkte ze, zoals veel van haar lotgenoten, eerst als schoonmaakster in een hotel. 
Ze maakte haar debuut als zangeres in restaurant Chez Loisette, in Saint-Ouen, een voorstad ten noorden van Parijs. 
Linda de Suza werd de zangeres van de Portugese emigrantengemeenschap en zong over hun moeilijkheden en hun heimwee in "un Portugues"
Haar laatste album bevatte haar 40 mooiste liedjes, Mes 40 chansons d’or, waaronder: o malhão malhão.
Kort voor haar dood en geveld door Covid nam ze afscheid van haar Franse publiek met  een zelf opgenomen video.
“Ik had nooit gedacht dat Frankrijk mijn geluksland zou worden, en van zovelen anderen.”
Haar grootste hit werd grijsgedraaid in de jaren '80.
Une fille de tous les pays

Chansons Hommages PB Tété

Tété
Zijn lijfspreuk:
"Le bon refrain au bon moment" … Het goede refrein op het goede moment.
Niang Mahmoud Tété, geboren op 25 juli 1975 in Dakar.
TV 5 schrijft op de website: “Zijn stem doet denken aan die van Lenny Kravitz. Hij wordt soms de "Franse Ben Harper" genoemd en geeft toe beïnvloed te zijn door onder meer Bob Dylan en Jimmy Hendrix.”
Zijn grootste succes tot nu toe is het chanson  "À la Faveur de l'Automne".
Deze hommage was in november 2022 te beluisteren bij FMop5.

Chansons Hommages PB Séverin

"Séverin laat mensen glimlachen met de stille saudade (herinnering) van een dertiger op zoek naar betekenis..." schrijft Paris Match.
 
Séverin is getrouwd met de Braziliaanse zangeres Kiwi da Gama.
Net als zijn voorganger Henri Salvador verrijkt Séverin het Franse chanson met Braziliaanse klanken.
 
Séverin schrijft vrijwel uitsluitend zeer persoonlijke liedjes. Kortom echte Chansons!
Zijn levensmoto beschrijft hij in het nummer met de titel::
Ça ira tu verras ...
 
Deze hommage was in november 2022 te beluisteren op bij FMop5.

Chansons Hommages PB Tino Rossi

Tino Rossi
 
Le Napoleon d’amour - De Napoleon van de liefde
 
Tino Rossi was een varietezanger en filmacteur uit Corsica, razend bekend in de jaren 1930, 40 en 50.
 
Hij was, zo werd er gegrapt, de populairste persoonlijkheid die het eiland Corsica ooit had voortgebracht, na Napoleon Bonaparte.
 
Zijn bekendste chanson werd het kerstlied "Petit Papa Noël". De grootste artiesten hebben het gecovered van Mireille Mathieu en Dalida tot Céline Dion.
 
Deze hommage was in het kerstweekend 2022 te horen op de radio in Nederland en België.
 
 

Chansons Hommages PB Pierre Rapsat

Pierre Rapsat
Singer-Songwriter, auteur-compositeur-interprète, uit België.
Zijn koosnaam was Pierrot, "Pietje".
In de top 100 van grootste Belgen allertijden.
Zoon van een Vlaamse vader, een overlevende uit concentratiekamp Dachau en een uit Spanje afkomstige moeder. Zijn oma,  Aurore, was met haar gezin gevlucht in de Francotijd.
Later zou hij een lied aan haar opdragen: Aurore.
In 1948 geboren, als Pierre Raepsaet, in de Brusselse deelgemeente Elsene. Hij bracht een belangrijk deel van zijn leven door in het multiculturele en armoedige Verviers, vlakbij Luik. 
 Als kind hielt hij van de Beatles, Leo Ferré en Georges Brassens.
Na wat experimenten met lokale bandjes, kwam hij als vroege twintiger met een eerste soloalbum, genaamd New York, met daarop onder andere het nummer: Music Man
In 1976 mocht hij België vertegenwoordigen tijdens het Eurovisie Songfestival in Den Haag met het chanson:
 Judy et Cie
 Hij had de poëtische tekst zelf geschreven.
Pierre Raspat werd 8e. Hij werd door zijn landgenoten op handen gedragen vooral in Wallonië. Zijn succes in Frankrijk en andere Franstalige landen liet lang op zich wachten totdat in 2001 het album Dazibao uitkwam met daarop het gelijknamige chanson:
Dazibao.
 Dazibao zijn pamfletten waarmee in China geprotesteerd wordt tegen een corrupte overheid. 
In het chanson ‘Ensemble, Ensemble’ pleit Raspat voor samenwerking, hoe groot de onderlinge verschillen ook zijn:
Hij nodigde zijn naasten uit om niet te schromen hun intieme geheimen te delen in
 Jardin sécret
 Rapsat overleed op 53-jarige leeftijd aan kanker, in 2002.
 Dit jaar werd hij herinnerd op verschillende podia in Wallonië, van Verviers en Malmedy tot in Spa.
 Zo bracht zijn zoon, de rapper TarOne, ofwel Thomas Raepsaet, een hommage aan zijn vader tijdens een optreden in Luik: "de man, de vader groet de artiest".
 
 Op Radio en TV werd met groot respect over hem gesproken.
C'était un grand un très grand chanteur de chez nous."
Het was een grote zanger, van bij ons 
Zijn laatste concert was in Ath in de provincie Hennegouwen.
 Pierre Rapsat bracht daar onder andere zijn grootste chanson ten gehore:
 Tous les rēves, tous les rêves que l'on a partagés
Tous les rēves, tous ces rêves faut pas les oublier.
 Alle dromen... die we gedeeld hebben
We moeten ze niet vergeten.
 

Chansons Hommages PB Esther Galil

VREDE, dat is een terugkerend thema in het werk van Singer-Songwritter: ESTHER GALIL
Haar vader has een Spaans Joodse achtergrond. Moeder een Marokkaans Joodse.
Het gezin van 12 kinderen vestigde zich na de oorlog in Haifa in Noord-Israel om mee te bouwen aan de nieuwe staat.
Esther bracht een tijd door nin een Kibboets bij Ashkelon.
Net als haar opa zong ze in een koor in de Synagoge.
Ze viel op!
Haar Joodse achtergrond is goed te horen in het chanson: Shalom dis-moi Shalom.
Ze werd aangenomen BIJ DE beroemde dans- en muziek-groep Lakat Karmon in Tel Aviv en zomg folkloristische Joodse muziek 
Haar vrienden adviseerden haar na te denken over een zangcarrière. Haar stem hield volgens hen het midden tussen die van Mahalia Jackson, Aretha Franklin en Janis Joplin.
Op tournée in Frankrijk leerde ze de eveneens Joodse zanger Mike Brant kennen. Ze trok bij hem in
Esther kreeg een platencontract
In 1971 wordt haar chanson Le jour se lève voor het eerst op de radio gedraaid
Naar verluidt zou Mike, terwijl hij zich aan het scheren was vanuit de badkamer, geroepen hebben:
Dat wordt jouw doorbraak
Hij had gelijk, Het chanson werd een daverend succes en bereikte de top van de hitlijsten
Ze werd bekend.
Frankrijk bleek echter te klein voor de multiculturele Esther Galil. Ze woont nnu al 2 decennia in Los Angeles.
Esther verloochend haar Marokkaanse achtergrond niet ... in het lied het ´lot´: El Mektou
Haar streven naar vrede gaat door. Ze verzette zich tegen de oorlog in Irak, tegelijkertijd met onder meer Niel Young en Bruce Springsteen en ze bracht het lied: We Have a Dream
Esther Galil is behalve SInger-Songwritter ook een begenadigd schilderes. Ze exposeert in verschillende galaries in Los Angeles en presenteert haar schilderijen online met muzikale ondersteuning. Een terugkerend thema hierbij is “changing hell to paradis” op zoek naar een betere wereld, een regel uit haar lied Missing you
Haar grootste chanson Le jour se lève zou vaak gecovered worden, omder andere door Patricia Kaas en Garou.

Chansons Hommages PB Yves Simon

Yves Simon
Musicien - Romancier
Schrijver van chansons.en romans.
Zijn enorme talent als schrijver en zanger blijkt al snel uit zijn eerste album Aux Pays des Merveilles de Juliet en het gelijknamige chanson
Hij had het lied geschreven voor Juliet Berto, een actrice die de hoofdrol in de film La Chinoise van Jean-Luc Godard speelde.
Yves Simon, GEBOREN IN 1944 is afkomstig uit de gemeente Choiseul aan de Moezel.
Hij zingt erover in …  Les bords de la Moselle
Na zijn eerste successen ging Yves Simon reizen, naar Amerika …
Hij deed er nieuwe inspiratie op en kwam met een serie bijzondere chansons.
Zo fantaseert hij over wat zou er gebeuren als er een atoombom op New York zou vallen in het lied:
 
J’ai rêvé New-York
Teruggekomen in Frankrijk verliet hij de muziekwereld en besloot hij zich op zijn romans te richten.
Voor eentje daarvan `Le voyageur magnifique´ kreeg hij de prestigieuze "Prix des libraires”, een prijs uitgereikt door de federatie van boekhandelaars in Franstalige landen
Na een afwezigheid van 30 jaar maakte hij een comeback als zanger in 2007.
Hij luidde deze nieuwe periode van zijn leven in met het chanson Aux Fenêtres de Ma Vie; een duet met Francoise Hardy
(Moto: Combien de temps il faudrait pour garder sa jeunesse 
Hoeveel tijd is er nodig om je jeugd te behouden).
In 1977 had hij al zijn allergrootste succes Diabolo Menthe  geschreven.  Een nummer voor de gelijknamige film, over twee puberende schoolgaande zusjes in het begin van de jaren ’60
Film regisseur Diane Kurys was ZO onder de indruk van zijn schrijftalent dat ze hem had benaderd om de muziek voor haar film te schrijve
In eerste instantie had hij “nee” gezegd
Maar … Op een dag ontving hij een brief van een puber.
Het bleek een liefdesbrief. Van de volwassen inhoud was hij zo onder de indruk dat hij overstag ging.
Het kostte Yves Simon niet meer dan 30 minuten om Diabolo Menthe te schrijven
Het lied is tijdloos en slaat ook vandaag nog aan bij de schoolgaande pubers.
In 2018 bracht een groep jonge artiesten een hommage aan Yves Simon ter gelegenheid van zijn 50 jarig jubileum. Dat resulteerde in het album Génération Éperdue, verloren generatie