Chansons Hommages PB

Stromae -Santé

De Belgische zanger Stromae wordt door sommigen Le Petit Prince van het chanson genoemd. Anderen vergelijken hem met Brel. Dit laatste gaat wat ver, maar Stromae is ontegenzeggelijk één van de grootste talenten van zijn generatie 
 
Tijdens een interview in het 8 uur journaal op TF1 in Januari 2022, liet Stromae weten:
 
"J'ai souvent une musique un peu joyeuse avec des thématiques un peu plus sombre un peu plus triste".
 
Ik heb vaak muziek die een beetje vrolijk is, met thema's die wat somberder of verdrietiger zijn,
 
"C'est comme ça que je vois la vie quoi",
Zo zie ik het leven.
 
Even later verrastte hij de kijkers met het chanson “l’Enfer”, de hel, waarin hij spreekt over zijn neiging tot zelfdoding.
 
Minder beladen is het chanson Santé. Hierin heft hij heft het glas op de minderbedeelden, de mensen die geen glas hebben om mee te proosten.
 
Na successen als Formidable en Alors on Danse blijft de Maestro Stromae zijn fans verrassen.
 
Proost!

Frida Boccara Un jour un enfant

 
Frida Boccara
De zangeres met de diepe rivierstem overleed in 1996, op haar 55e.
Ze had nooit nergens spijt van, "Non je ne regrette jamais rien".
Liet ze weten in een interview in 1970
Behalve dan dat ze graag opera had gezongen.
Onvergetelijk was haar overwinning van Eurovisie songfestival in 1969.
Er waren, toen maar liefst 4 winnarressen onder wie Leny Kuhr met "de Troubadour" en Frida Boccara met "Un Jour, un Enfant"., Eén dag, één kind

Elsa Lunghini

Edith Piaf 2

Édith Piaf overleed in oktober 1963 aan leverkanker. Ze was 47.
Als kind had ze op straat gezongen.
La môme de la cloche, vrij vertaald het dakloze straatkind werd haar geuzennaam.
Er was enorm veel leed. Op haar 17e kreeg ze een dochter, die ze 2 jaar later zou verliezen.
Muziek en zang werden haar uitvlucht.
"Tu es triste, mon Dieu pourquoi"
"Viens et entre dans ma chanson"
Je bent triest, mijn God waarom,
Kom en zing mee in mijn lied
Zou ze zingen in het lied: la chanson qui courait dans la rue.
Ze veroverde Parijs en vloog naar New York. Zelfs Broadway lag aan de voeten van deze vrouw van 1m47. 
 
Haar leven lang had ze liefde gezocht, een terugkerend thema in haar chansons zoals la vie en rose 
 
Piaf' leeft voort en inspireert veel jonge artiesten zoals. Haar chanson Hymne à l'amour werd onlangs nog vertolkt door Céline Dion tijdens de opening van de Paris Olympics 
 
De grootste zangeres van het chanson bleek een zwaar alcohol en drugsprobleem te hebben 
 
Ze had gesnakt naar een normaal leven met kinderen en een huis met mooie gordijnen, schreef ze in de liefdesbrieven brieven die na haar dood zijn gepubliceer
 
Op zaterdag heb ik haar herdacht bij BNN Vara's FM op 5.
Hierin komen haar grootste leerlingen aan het woord zoals Yves Montand en Charkes Aznavour.
Een voorproefje:
https://youtube.com/shorts/BHeaYEL7e9E?si=72uzKxVDEudBkdw-

Philippe Chatel Mr. Hyde

Le Prince Charmant
Philippe de Châteleux de Villeneuve-Bergemont de Duras
Artiestennaam: Philippe Chatel
Het was 1976.
Philippe Chatel en zijn vrouw Catherine hadden toen net hun eerste dochter gekregen: Èmily.
Zijn eerste chanson raakte meteen de juiste snaar bij het publiek.
 J't'aime bien Lili
 
Voor haar schreef Philippe Chatel een kindermusikal die leidde tot zijn doorbraak: Émily Jolie.
In Frankrijk is Émily Jolie een klassiek sprookje voor kinderen geworden.
In de loop van de decennia volgden er een drietal versies. De grootste artiesten traden er in op, van Brssaens, tot Julien Clerc en Françoise Hardy.
In 2006 was Chatel betrokken bij een ernstig autoongeval in de buurt van Aix-en-Provence. HIJ lag drie maanden in coma. Tijdens zijn revalidatie bracht hij lange tijd door in een rolstoel. Philippe was voor de rest van zijn leven licht verlamd aan zijn kaak
 
Tien jaar na zijn ongeval bracht Chatel een album uit met de titel Renaissance. Moto: Het leven is teruggekeerd
Hij stierf aan een hartinfarct in 2021 in Parijs, vier dagen voor zijn 73ste verjaardag.
Philip Chatel zong over de goede en slechte kanten van het leven in.één van zijn grootste successen: 
Mister Hyde

Véronique Sanson

Véronique Sanson.behoort al meer dan 50 jaar tot de top zangeressen Frankrijk.
In deze hommage vertel ik over haar relatie met haar muzikale geestverwant het genie Michel Berger, met wie ze onder andere het chanson Amoureuse produceerde, haar omstuimige huwelijk met Steve Stills van CSNY, en hoe zijn drugsverskaving haar muziek beïnvloed heeft, denk aan het chanson Le maudit, de vervloekte 
Sanson trad vorig jaar nog op in het Cirque Royal in Brussel, waar een dolenthusiast publiek haar toejuigde.
Une drôle de vie!

Joe Dassin

Michel Polnareff

Sommige fransen noemen hem de vader van de Franse popmuziek. Samen met Gainsbourg. Anderen dé Franse Rockster. Samen met Johhny Haliday.
Michel Polnareff, le provocateur. 
In 1972 trad hij op in de Olympia naar aanleiding van zijn album Polnarevolution. De singer-songwritter stond met blote billen op de posters. Een schandaal in die tijd. Nu wordt de originelen tegen recordprijzen verhandeld op eBay.
Zijn handelsmerk: een zonnebril met een dikke witte ovale rand.
In 1973 ruilde hij Frankrijk in voor de V.S. om als onbekende zanger opnieuw te beginnen. De rockster Polnareff trad op met PinkFloyd en schreef de soundstrack voor de film Lipstick.
Zijn hart bleef in Frankrijk zoals blijkt uit zijn chanson Lettre à France, brief aan Frankrijk.
1 van dé klassiekers van Michel Polnareff dateert uit 1966 :
La poupée qui fait non, de pop die nee zegt

France Gall & Michel Berger

France Gall
"Ik ben een pop van was, Een lappenpop die geluid maakt"
Je suis une poupée de cire, un poupée de son
liet Serge Gainsbourg haar tijdens het songfestival in 1965  zingen. France Gall won.
De jonge France was nog naïef. Ze werd (volgens analysten) door Gainsbourg in meerdere liedjes neergezet als een ttienerhoertje. Denk aan les Sucettes.
Vader Robert greep in en besloot om zelf teksten voor haar te schrijven. Succes bleef uit, totdat ze het muzikale genie, de singer singwritter, Michel Berger ontmoette.
Het eerste chanson dat Michel voor haar schreef was een regelrechte liefdesverklaring
"La Declaration d’amour"
De knappe France Gall had inmiddels relaties gehad met Julien Clerc en Claude Francois.
In 1976 zou ze trouwen met Berger. Ze kregen twee kinderen.
Michel Berger en.France Gall beleefden hun hoogtepunten un de jaren '80 met chansons als Il jouait du piano debout en Ella elle l'a.
Ze bleven samen tot aan Michel's plotselinge dood in 1997.
 
 
 

Serge Reggiani II

De in Frankrijk geboren Nederlander Ramses Shaffy riep ooit "Laat me!" In het gelijknamige lied.
De hartekreet was gebaseerd op het chanson :"Ma dernière volontè" van Serge Regianni, die zong over zijn laatste wil.
Vivre! Leven!
Reden voor een nieuwe podcast.