Jacques Brel - vervolg over zijn laatste jaren

Jacques Brel

"De grootste persoonlijkheid van het chanson" aldus Georges Brassens, in een emotioneel interview kort na Brel's overlijden op 9 oktober 1978.

In mijn eerste hommage aan Brel vertelde ik hoe hij, in 1954 huis en haard verliet om zijn muzikale droom na te jagen in Parijs.

Brel groeide uit één van de 3 grote B´s van het chanson samen met Barbara en Brassens.

Hij was een avonturier. Na een korte, indrukwekkende, zangcarrière probeerde hij het als filmregisseur en reisde hij later de wereld over met zijn zeilboot.

Zijn laatste jaren bracht hij door op de eilandengroep Les Marquises, in Frans Polynesië. Hij werd er piloot. Met zijn vliegtuigje transporteerde zieke eilandbewoners naar het dichtsbijzijnste hospitaal in naburige Tahiti.

Het chanson Les Marquises is geschreven in deze periode.

Brel wist dat hij zelf ziek was. Zijn longkanker werd hem fataal. Hij overleed op 49 jarige leeftijd.

Zijn nagedachtenis is immens. Zo vertelde zanger Patrick Bruel mij in een interview:

"Il m´a insouflé la force de l´ínterprétation.
D´aller jusqu´au bout de son énergie, de ces limites"

Hij heeft mij de kracht van de interpretatie ingefluisterd, om alles te geven, de grenzen op te zoeken.

Brel ligt begraven op de Marquisen, de plaats waar hij het meest gelukkig was.