Chansons Hommages PB Bernard Lavilliers

Bernard Lavilliers

De globetrotter

Op zijn 19^e vertrok hij naar Brazilië.

Het was de tijd van de MILITAIRE DICTATUUR

De Braziliaanse meesters Tom Jobim, Joao Gilberto en Chico Buarque da Hollanda waren zijn grote voorbeelden. 

Muziek en poëzie waren kunstvormen om zich te verzetten tegen de dictatuur.

Én Lavilliers zou zich verzetten! Hij was boos! En nog steeds! Pas nog kwam hij met een single “toi et moi”.

Met daarin het volgende COUPLET:

Il y a ceux qui rêvaient
De dictature militaire
Ces connards amnésiques
M'ont foutu en colère

ER ZIJN MENSEN DIE DROOMDEN VAN EEN MILITAIRE DICTATUUR.

DEZE AAN GEHEUGENVERLIES LIJDENDE KLOOTZAKKEN

HEBBEN MIJ VERDOMME BOOSGEMAAKT.

De globetrotter Bernard Lavilliers nestelt zich vaak voor een tijd in een land, ademt de atmosfeer en de cultuur, en SLUIT ZICH AAN  BIJ ALDAAR BEKENDE muzikanten.

Zoals in Angola met de zanger Bonga in het chanson:

Angola

En OP Jamaica WAAR HIJ DE STUDIO INDOOK  met een icoon van de reggae Jimmy Cliff VOOR het lied:

Melody Tempo Harmony.

 

Bernard Lavilliers, de arbeiderszoon uit St. Étienne komt zijn leven lang op voor de arbeiders.

Gouden handen hebben ze, die arbeiders.

Les Mains d’Or.

Het is duidelijk, Hij steekt zijn politieke voorkeur niet onder stoelen of banken.

 

ZO ondersteunde Lavilliers OOIT François Mittérand tijdens diens verkiezingscampagne.

President Mitterand vroeg hem later op audientie OP het Élysée: 'En Bernard, waar hou jij je mee bezig op dit moment?' Hij antwoordde: 'Ik zing zoals gewoonlijk over verloren zaken op tropische muziek.'  Het zou zijn adagium worden die leidde tot de titel van zijn album: Causes Perdues et Musiques Tropicalles, Verloren Zaken en Tropische Muziek.

 

Léo Ferré, de anarchist, is zijn voorbeeld

Net als Ferré zet Lavilliers zich af tegen gevestigde orde, zoals in:

Corruption

 

Zijn grootste succes volgde uit een samenwerking met de zangeres Nicoletta:

 "Idées noires

 

LAVILLIERS VINDT DAT Niet ALLES IS verloren, hij heeft naar eigen zeggen nog hoop.

Bernard Lavilliers zingt erover in het chanson L’espoir, samen met de zangeres Jeanne Cherhal.

Het motto : Wat als de hoop terug zou komen … et si l´espoire revenait

 

BERNARD Lavilliers is inmiddels meer dan 50 jaar actief en vecht onverminderd door voor verloren zaken met de voor hem zo typerende tropische klanken.

Het chanson Le coeur du monde is daar een voorbeeld van.

GEZONGEN DOOR de globetrotter Bernard LavillierS: