Chanson Hommages PB Nicolle Croisille

Nicolle Croisille

Interprète in hart en nieren

Als jong meisje wilde ze dansen. Ze was amper 20 toen ze werd uitgenodigd om te dansen in de Parijse revue van Joséphine Baker.

Ze flirtte als zangeres met de jazzwereld in de V.S., net als haar voorbeelden Judy Garland en Sarah Vaughan. Dit is Nicolle Croisille met haar interpretatie van

Gone with the wind

Ze trad op in de Playboy club in Chicago. Het werd haar verboden met zwarte artiesten contact te hebben en ze weigerde als bunny verkleed te gaan. Nicolle keerde terug naar Frankrijk.

Ze trad op met Claude Francois, zoals hier in een cover van de song Woopy

Haar carrière als zangeres raakte in een stroomversnelling toen ze de filmregisseur Claude Lelouche en componist Francis Lai ontmoette.

Lelouche gaf haar een advies dat een keerpunt zou zijn in haar carrière:

https://youtu.be/Ef2L4W2rODU

Dat je ongeloofwaardige noten zingt, dat kan me geen niks schelen! wat mij interesseert is dat je een verhaal vertelt en dat ik jouw emotie voel.

Claude Lelouche regisseerde in 1966 de film Un homme et une femme. Nicolle Croisille werd uitgenodigd om het titelnummer te zingen, in een duet met de zanger Pierre Barouh op muziek van de componist Francis Lai

Later vertelde Croisille dat ze op het moment van opnemen nog geen tekst hadden.

De zangeres improviseerde met de legendarische woorden dabada laten horen

Nicolle Croisille dweepte met Léo Ferré en droeg een lied aan hem op: Leo

C’est une chanteuse extraordinaire

Het is een buitengewone zangeres zou Ferre zeggen.

Een mix van Dalida en Greco.

Een greep uit de successen van Nicolle Croissile:

Une femme avec toi

en

Parlez-moi de lui

en

Téléphone-moi

 

Terug naar regisseur Claude Lelouch, componist Francis Lai en Nicolle Croisille

Hun samenwerking na de film `un homme et une femme´ ging door … en bereikte een hoogtepunt in 1981.

Lelouche regisseerde één van de grootste Franse films allertijden, Les Uns et les Autres: een prachtig epos over de geschiedenis van vier families uit Rusland, Duitsland, Amerika en Frankrijk, ren verhaal dat zich afspeelt tussen 1936 en 1980. De hoofdpersonen hebben één onderwerp met elkaar gemeen: muziek.

Nicolle Croisille mocht de titelsong zingen op muziek van Francis Lai.

Dit is Les Uns et les Autres.